روش مبرد در روایت و شرح شعر

مبرد در کتاب خود (الکامل) به شعر اهمیت فراوانی می­دهد. روایت شعر و اسناد آن نزد او از اهمیت فراوانی برخورداراست. او بر این باور است که کاستی و فزونی و اختلاف در روایت­ شعر تأثیر فراوانی بر معنی آن دارد. نویسنده در کتاب خود به متون شعری، به ویژه تحلیل­های زبان ­شناختی آن توجه بیشتری دارد و تنها رویکردی زبان ­شناسانه به شعر نداشته بلکه رویکرد زیبایی­شناسانه و نقدی را مورد توجه قرار داده که این رویکردها خود اشاره به دانش فراگیر علمای قدیم و نیز هدف آموزشی­ای دارد که کتاب برای آن نگارش یافته است. زیرا کتاب در زمانی تألیف شد که لحن در زبان وارد شد بود و زبان را رو به ضعف کشانده بود، و سپس در زمان مؤلف زبان به عنوان علمی جدید مطرح شد در حالی که قبل از آن زبان به گونه­ای فطری در بین مردم رواج داشت.